14 december 2013
Om de paarden van drinkwater te kunnen voorzien hebben we een paar jaar geleden in de stal ruim 40 meter waterleiding aangelegd. Deze waterleiding bestaat uit gekoppelde tyleenslangen die naar de waterbakjes gevoerd zijn.
Bij aanhoudende vorst wordt het in de stal ook koud. Tyleen op zich kan best wel tegen een beetje nachtvorst; de slangen kunnen gemakkelijk vijf procent uitzetten. Helaas stroomt er dan geen water meer door en kunnen wij een paar keer per dag met bakken water lopen zeulen.
We maken van deze kerstvakantie gebruik om de waterleiding te voorzien van thermolint en buisisolatie.
Op de aanvoerbuis wordt een thermostaat geplaatst die het verwarmingslint onder stroom zet als de temperatuur beneden de vijf graden zakt.
Het lint, dat eigenlijk niets anders is dan een op lengte uitgerekende weerstandsdraad, wordt langs de hele lengte van het waterleidingstelsel gevoerd en daar strak tegenaan vastgezet.
Vervolgens wordt buisisolatie aangebracht. Dit bestaat uit een buisvormige mantel van grijs polystyreen dat om de waterleiding met thermolint wordt aangebracht en vastgezet met duct tape. Moeilijke plekken zoals T-stukken en haakse bochten worden ingepakt met steenwol. De delen in de stal naar de drinkbakjes toe worden netjes afgetimmerd, want slopers. Na de installatie wordt alles getest en de stekker in het stopcontact gestopt. We gaan de komende vorstperiode vol vertrouwen tegemoet!
